Zorlukla trafiği yararak kafenin önüne benim arabamı yerleştirdi, sonra kendisi geldi. Kafeye girdik. Bana ne yiyeceğimi içeceğimi sordu. “Yok, sağ ol, buyur sizi dinliyorum” dedim. “Sen şuan ne yaptın biliyor musun” diyerek sözlerine başladı ve şunları söyledi: “Sen trafikte bana sabretmekle kendi çocuklarını, benim çocuklarımı ve vurmaya gideceğim insanların hayatını kurtardın. Şaşırdım “nasıl yani?” dedim, “Anlatayım” dedi:
“Hasanpaşa’da iki bloktan oluşan bir bina yaptım. O binaların iki kalfası vardı, binanın yapımında hata yaptıkları için, ben iskân almıyorum. Binalarda ciddi manada sorunlar var. İki saat önce telefonda onlar ile görüştüm, anlaşamadık en sonunda bir birimize sövdük. Ben de silahı belime koydum ve onları vurmaya gidiyordum. Karşıma sen çıktın. Ben sana küfür ettiğimde eğer sen de bana karşılık verseydin oracıkta sana bir şarjör boşaltacaktım. Sen nasıl bir adamsın, melek misin birader; böyle bir küfre sabrettin.”
Bu sözleri üzerine kısaca “Vallahi benim ahlakım buna müsait değil” dedim. Zamanım kalmamış, müşterim rıhtımda beni arıyordu, daha fazla uzatamazdım. Dedim ki: “Neyse olan olmuş, tamam yine görüşürüz, ben gideyim. Adam “olmaz” dedi. Yaşadığı badirelerin etkisiyle duygusal ve pişman olmuş bir ruh haliyle “Beni validenize götürün, ellerini öpeyim, helallik isteyeyim.” Bunun mümkün olmayacağını söyleyince bu sefer; “O zaman bugün siz annenizi ziyaret edin, benim yerime helallik dileyin” dedi. Benden bunu yapmam için ısrarla söz aldı.
Adamdan ayrıldım ve biraz geç de olsa müşterimle buluştum. Ondan ayrıldığımda vakit daha da geç olmuştu. Fakat adama bir söz vermiştim. Gecenin bir yarısında annemlere gittim. Kapıyı babam açtı. “Hayırdır oğlum bu saatte” dedi. “Hayırdır inşallah babacığım” deyip başımdan geçenleri anlattım. Sonra annemin yanına gittim ve anneciğimin ellerini öptüm.
Şuan bunları yazarken Allah şahit gözlerim yaşlar içinde… Eğer ben o an sabır etmeseydim, bugün ben ya da kalfalar veyahut ta hepimiz birden hayatta olmayacaktık. Belki o arkadaş hapiste olacaktı, perişan birçok aile de geride kalacaktı. İşte sabır bunun için önemli…